طراحی شاخص کیفی آب‌های زیرزمینی با استفاده از منطق فازی

زمینه و هدف: یکی از مهمترین منابع آب‏های مصرفی در دنیا، آب‏های زیرزمینی می‌باشد. یکی از راه‏های جامع و متداول برای ارزیابی کیفیت آب، استفاده از اندیس‌های کیفی است. منطق فازی به‏عنوان یک روش مناسب از هوش مصنوعی جهت توسعه‌ی سیستم‌های پیچیده و نامشخص مانند اندیس‌های محیط زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف اصلی این مطالعه ارائه یک شاخص جامع کیفی برای آب‏های زیرزمینی بر پایه‌ی منطق فازی براساس خصوصیات مختلف کیفی آب می‌باشد. روش کار: در این مطالعه از 24 پارامتر مختلف فیزیکوشیمیایی آب براساس تاثیرات آن بر روی کیفیت آب و همچنین مصرف کننده استفاده شده است. طراحی شاخص کیفی براساس سیستم استنتاج فازی و به روش ممدانی صورت گرفته است. بعد از طراحی، شاخص به وسیله‌ی داده‌های حاصل از آب قنات‏های یزد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: شاخص کیفی ارائه شده در این مطالعه نسبت به شاخص NSF که از 9 پارامتر برای بیان کیفیت آب استفاده می‏کند، دارای نتایج سختگیرانه‌تری است. این اختلاف می‌تواند به دلیل تفاوت در تعداد پارامترها و رابطه‌ی درونی پارامترها بر یکدیگر ‌باشد. در ارزیابی شاخص ارائه شده با داده‌های حاصل از قنات‏های یزد، خروجی سیستم کیفیت پایین آب را نشان می‌دهد که پایین‌تر از استاندارد لازم برای مصارف آشامیدنی می‌باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‏توان گفت که شاخص کیفی آب پیشنهاد شده توسط این مطالعه می‌تواند به عنوان ابزار جامعی برای نشان دادن کیفیت واقعی آب به ویژه در زمانی که با اهداف مصارف انسانی همراه باشد، مورد استفاده قرار گیرد.